ความฝัน My Dream

ความฝัน

My Dream

คุณปุ๋ย ภรณ์ทิพย์ นาคหิรัญกนก

ฉันเป็นคนที่ชอบฝันมาตั้งแต่ฉันจำความได้

ตอนเด็กๆฉันฝันอยากเป็นนางสาวไทยเหมือนคุณปุ๋ย ภรณ์ทิพย์ นาคหิรัญกนก

ตอนนั้นเธอสวยและดังมากเลย แม่ฉันเราให้ฟังว่า

เวลาคุณปุ๋ยออกโทรทัศน์ฉันจะจูบจอโทรทัศน์จนลายไปหมด

เวลาใครถามฉันว่าโตขึ้นมาแล้วฉันอยากป็นอะไร

ฉันก็จะตอบว่า "ฉันอยากเป็นแบบพี่ปุ๋ย"

ทุกวันนี้คุณปุ๋ยก็ยังคงสวยและฉันก็ยังชื่นชอบเธออยู่

และฉันก็เคยไปสมัครประกวดนางงามมาแล้วด้วย

แต่ก็ต้องตกรอบแรก เนื่องจากที่ผ่านมา

ฉันขี้เกียจและดูแลตัวเองไม่มากพอ

สวยไม่พอที่จะเป็นนางสาวไทยนั่นเอง

แต่ก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยฉันก็ได้ลองดูละ

I am a day dreamer.

When I was young, 

I wanted to be Miss Thailand Universe 

as same as Porntip Bui Simon, Miss Universe 1988.

She was very beautiful and popular.

When someone asked me 

“What did I want to be in the future, I would answer  

“I want to be P’ Bui”

Today, I like her as same as before. 

Although I had ever summited Miss Thailand Universe before,

and fail to entrance. 

Because I didn’t like to take care myself enough.

But I was brave to summit which is 

the best that I could do for this dream.  

     พิรดา เตชะวิจิตร์ นักบินอวกาศหญิงคนแรกของไทย

ความฝันถัดมาของฉันน่าจะเกี่ยวเนื่องกับ

การที่ฉันชอบมองดวงดาวยามราตรี

และชอบดูภาพยนตร์เกี่ยวกับดาราศาสตร์

ฉันจึงฝันอยากเป็นนักบินอวกาศที่องค์การนาซ่า

ฉันอยากเห็นโลกจากอวกาศด้วยตาของฉันเอง

หลังจากที่เห็นจากภาพถ่ายว่ามันสวยงามเพียงใด

อีกทั้งยังหลงไหลความเร้นลับของอวกาศ

สสารมืด และมนุษย์ต่างดาวอีกด้วย

แต่ความฝันนี้ก็ต้องจบไป เมื่อฉันว่ายน้ำไม่เก่งและไม่พยายามฝึกให้เก่ง

อีกทั้งเมื่อเรียนสายวิทย์-คณิตในช่วงมัธยมปลาย

ทำให้ฉันรู้ว่าฉันไม่มีความเข้าใจด้านฟิสิกส์เลย

ไม่ชอบและไม่มีเซนส์อีกด้วย

คงจะต้องจบไปกับความฝันที่จะเป็นนักบินอวกาศ

แต่ไม่เป็นไร เพราะทุกวันนี้ฉันก็ยังสนใจเรื่องนี้

ผ่านการอ่านจากหนังสือต่างๆอยู่เสมอ

My next dream, I wanted to be an astronaut 

because I like to watch the star at night.

I love a beautiful planet when seeing in space and 

I wanted to see it by myself, not seeing in pictures.

But now, this dream was over because I couldn’t swim well 

and I was nonsense in Physiology. 

But I am alright because 

I have been interested in it by reading science books. 

ร้านดอกไม้

ร้านกาแฟ

เมื่อความฝันที่ฉันสนใจแต่ละอย่างมันไม่ธรรมดาเท่าไหร่

ฉันก็เลยกลับมาฝันแบบธรรมดาๆดูบ้างว่า

ไม่ว่าจะเป็น นักจิตวิทยา สถาปนิก เปิดร้านขายดอกไม้ 

เปิดร้านขายกาแฟ  ผู้กำกับ ช่างถ่ายภาพ เป็นต้น

In the past, I had ever been a normal occupation too.

I wanted to be a psychologist, an architect, opened florist shop,

opened coffee shop, a director, a photographer and etc. 

พอมาถึงจุดนี้ ในจุดที่ฉันเปลี่ยนแปลงความฝันไปเรื่อยๆ

ไม่รู้ว่าเพราะฉันเป็นคนไม่มีความมุ่งมั่นหรืออย่างไร

ทำให้ความฝันของฉันเปลี่ยนไปมา ฉันก็ได้รู้จักตัวเองว่า

“ฉันไม่มีความฝันที่แท้จริง ฉันเปลี่ยนแปลงไปมา ไม่แน่นอน

ฉันหวาดกลัว และไม่กล้าต่อสู้เพื่อความฝันของฉัน”

และมันทำให้สุดท้าย "ฉันเป็นคนที่ใช้ชีวิตไปเรื่อยเปื่อย"

ฉันเสียเวลา เสียโอกาสมากมาย กับการตามหาสิ่งที่เป็นความฝันของฉัน

และสุดท้ายพบว่า “ตอนนี้มันว่างเปล่า”

When I stayed in this point, I thought my dream could changed everyday.

I didn’t know, I wasn’t engrossed in my dream, was I ?

But I knew “I hadn’t a real dream.

I could change easily. I feared to fight for my dream.

And finally, I will be a loser that use a lot of time 

to catch my dream and find only nothing.   

แต่ชีวิตของคนเราสามารถเริ่มต้นใหม่ได้ทุกคน

วันนี้เป็นหนึ่งวันใหม่ของฉัน

ฉันจะไม่เสียเวลาผิดหวังกับวันที่ผ่านมาของตัวฉันเอง

และตอนนี้ฉันมีความฝันใหม่

(ถึงแม้ฝันเก่าอื่นๆก็ยังไม่ได้หายไปไหน)

แต่ฉันมาเลือกมา 1 ฝัน

และพยายามทำมันดู แบบให้รู้ว่าต้องได้ทำ และต้องเป็นให้ได้เท่านั้น

นั่นคือ “ฉันอยากเป็นนักเขียน อยากมีหนังสือเป็นของตัวเองสักหนึ่งเล่ม”

เป็นเหมือนนักเขียนหลายๆคนที่ฉันชื่นชอบ

ไม่ว่าจะเป็น คุณต้นกล้า นัยนา, คุณวินทร์ เลียววาริณ, 

พี่จิก ประภาส ชลศรานนท์, พี่โหน่ง วงศ์ทนง ชัยณรงค์สิงห์ เป็นต้น

นักเขียนเหล่านี้ เป็นคนที่ฉันชื่นชม และเป็นแรงบันดาลใจให้ฉันเสมอมา

ทำให้ฉันอยากเป็นคนที่สามารถสร้างแรงบันดาลใจให้คนอื่นๆต่อไปได้

But in my life, Everyday I can find a new day.

This is my new day.

I don’t spend my time to disappointed myself.

And I will make my dream.

(Another dreams is still be with me.)

I chose a dream from my all dream 

and do it to be real, non-stop to do it.

This dream is “a writer” as same as my favorite writer,

such as Tonkra Naiyana, Win Lyovarin, 

Praphas Cholsanon, Wontanon Chainarongsing, and etc.

Those writers were my favorite writers and my  inspiration.

That make me want to send inspiration for another people too.

อย่างไรก็ตามถ้าคุณอ่านมาถึงบรรทัดนี้

ฉันอยากขอบคุณที่ติดตามบล็อกของฉันมา

ถึงแม้การใช้คำภาษาจะมีผิดพลาดไปบ้าง

แต่ฉันก็หวังว่าบล็อกนี้จะเป็นประโยชน์ให้แก่ทุกคนได้บ้างนะคะ

หากมีข้อคิดเห็นหรือติดชมประการใดสามารถแสดงความคิดเห็นกันเข้ามาได้เลยค่ะ

หรือใครอยากอ่านเรื่องอะไร ถ้าฉันเขียนได้ก็จะมาเขียนให้ได้อ่านกันนะคะ

However, if you read this paragraph,

I want to thank for following my blog.

Although, I wrote an incorrect grammar.

But I hope it has some knowledge and inspiration for you.

You can comment my story or give your idea for me. 

ยังไงก็เป็นกำลังให้ฉันได้เป็นนักเขียนตัวจริงด้วยนะคะ

สู้ๆค่ะ มาทำลงมือทำความฝันด้วยกันนะคะ

Please support me to be a writer

and fight for your dream.